|
Abdülhekim Koçin Şiirleri
Aklı İpe Çekmeli
Karasevdalılara Su sesi dinletilmeli Gül bahçesini gezmeli Deli gülmeli eğlenmeli diyorlar Bilemiyorum bütün bunları Ey yar. Bildiğim bir başka şey var Gece gündüz yalvar yakar Baş çarptığın kayalıklar Zincir sürdüğün ovalara kadar. Sen de bilirsin Deli aklı ipe çekmeli Ve mantık ölmeli sevgili Beni soğuk bodrumlara zincirlemeli... Abdülhekim Koçin |
Bir Gittin Dönmedin
Bir Gittin Dönmedin
Bu bahar karlarla yağmurlarla gel Bizim burda susuz kurak bağlar var Seni yâr etmezler bana sevgili Aramızda aşılası dağlar var Günler uzadıkça ömrüm kısaldı Aklımı bu sevda bir yeldir aldı Yıllar var gözlerim yollarda kaldı Bir bilsen ardından nice ağlar var Bir şarkıdır adın dilimde her dem Bir tutkudur sevdan sensiz edemem Gelmez isen ben bu yerden gidemem Beni sana bend eyleyen bağlar var Bir gittin dönmedin dünya güzeli Ne sevincim belli ne gamım belli Tekrar düşümdür bir tek teselli Seni böyle tutan hangi bağlar var... Şubat 1995 Abdülhekim Koçin |
Bir Kurşundur Gözlerin
Bir Kurşundur Gözlerin
Rüzgar beni ısıtır güneş dondurur beni Aşkın ki bir ateştir yakar kavurur beni Kurşun sıkılmaz derler sevdaya ki bilirim Bir kurşundur gözlerin kalbimden vurur beni İpeklerden yumuşak kılıçtan keskin sözün Salar bağlı köleyi zincire vurur beni Sevdan ateşten bir kor onu nasıl saklasam Gözyaşlarım aleme yayar duyurur beni Bir ömür ara ile bir kez görsem düşümde Yeri göğü dolanır ayrılık bulur beni Nasıl hasretim sana ah bir anlatabilsem Ülkene hangi deli rüzgar uçurur beni... Aralık 1991 Abdülhekim Koçin |
Çiçekler Topladım
Çiçekler Topladım
Gül yüzün rengini yansıtsın diye Kıpkızıl yemyeşil ve de bembeyaz Çiçekler topladım kırlarda bu yaz Çöllerde sürdüğüm izindir senin Sensin aradığım durmadan kış yaz Halime bir renk ver halinden biraz Seninle olmazsam tuttuğum oruç Ettiğim dualar kıldığım namaz Sevgili bilirsin anlam taşımaz Bakma sen perişan halime benim Sana yakışanı bilirim pek az Ve belki usulsüz ettiğim niyaz Ama sen bilirsin senin içindir Böyle gece gündüz hep avaz avaz Çaldığım türküler inlettiğim saz... Mart 1994 Abdülhekim Koçin |
Her Gece Bir Baskın Yaşar Yüreğim
Her Gece Bir Baskın Yaşar Yüreğim
Dilimin ucunda sevdan var senin Desem ben yanarım demesem kalbim Ben de ne gelgitler ne yangınlar var Buz tutan dağlardan sesler yükselir Her gece bir baskın yaşar yüreğim Üstüme her gece ne akınlar var Yüreğim sıkışır bir terdir basar Rüzgar açar kapar kapımı benim Çevremde ne uzak ne yakınlar var Seninse sevdanı yasakladılar Seni köşe bucak hep sakladılar Ülkemde ne cahil ne çılgınlar var... Ocak 1995 Abdülhekim Koçin |
Yalnız Ölürüm Bilmezsin
Yalnız Ölürüm Bilmezsin
Kar Üstüme yağar Saçlarımı rüzgarlar tarar Gül uzar yağmur olur gelmezsin Bir bir Kesilir ikindileri Çoban ve kaval sesleri Derin bir yalnızlığa gömülürüm Bu anlarda ölürüm de bilmezsin Akşamları Üstüme karı Yorgan diye örterim Etrafta kurt ulumaları Gözlerim dolar boşanır silmezsin Sonra Gece olur El ayak çekilir hayat durur Yıldızlar kurulur gökyüzüne Gözlerimin önüne film seti olur çekilmezsin... Aralık 1993 Abdülhekim Koçin |
Yarım Kalır Uykularım
Yarım Kalır Uykularım
Kar Soğuk rüzgar Savaş zulüm ölüm var Bosna'da analar çocuklar ağlar Yarım Kalır uykularım Korkunç bir baskın yaşarım Her gece bir çığlıkla irkilir ağlarım Yanık Yüreği tık tık Heryer sessiz ve karanlık Gözü yaşlı annem yalnız uyanık Namazda Elleri duada Bir çocuk vurulsa Bosna'da Vurulur ta yüreğinden duysa da duymasa da... Şubat 1994 Abdülhekim Koçin |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 20:48. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.