|
BÜtÜn yaz
BÜTÜN YAZ
Ne güzel geçti bütün yaz, Geceler küçük bahçede... Sen zambaklar kadar beyaz Ve ürkek bir düşüncede, Sanki mehtaplı gecede, Hülyan, eşiği aşılmaz Bir saray olmuştur bize; Hapsolmuş gibiydim bense, Bir çözülmez bilmecede. Ne güzel geçti bütün yaz, Geceler küçük bahçede… AHMET HAMDİ TANPINAR |
Davet
DAVET
Birden bire sanki çıplak Bir oyunuyla hafızanın Bir kuş sesi çırpınarak Düştü bağrına hazanın. Her bahçenin yabancısı Ve her ümidin üstüne Bir ses ki, sonsuz acısı Güllerin üzüntüsünde. Araştırdı bir baharın Unutulmuş kokusunu. Ay ışığında dalların Rüya dolu uykusunu. Bir akşamın beyaz fecre Gönderdiği kanlı haber: Herkes ömründe bir kere Bu zalim davetle titrer. AHMET HAMDİ TANPINAR |
EŞİK
EŞİK
Basma bu eşikte benim kalbim var, Kalbim ki bir uzak hayale ağlar Kıskanç bir büyüdür bana uzletim Zâlim arzularla tutuşan etim, Her akşam bir çarmıh olur ruhuma Ben de bilmem nasıl diner bu humma; Saatler işkence, günler cellâdım, Ne ben yanlızlığa bir lâhza kandım. Ne de yalnızlığım benden usandı. Tahtayı kurt oydu, taş yosunlandı, Yabanî otlarla örtüldü duvar; Mermer havuzlarda köpüren sular Kâh bir ayna oldu kamaşan güne, Kâh bağrım açıldı bütün hüznüne Ufukları sarsan geniş rüzgârın Benden sor sırrını bu boş yolların Benden sor ve benden dinle akşamı.. AHMET HAMDİ TANPINAR |
GÜL
GÜL
Ey bâkir cümbüşü her özleyişten sıcak Bin uykuya yaslanmış sessiz kamaşan şafak; Her bahçenin üstünde ve her ufuktan başka, Yıldızların tuttuğu ayna, ezelî aşka, Bir sır gibi hayattan ve ölümden öteye İlk arzunun toprağa mal olmuş lezzetiyle... Ardından ağlanacak ne varsa ömrümüzde, Tekrar doğuşun sırrı gülümseyen bir yüzde, Uykusuz geceleri içten kemiren hüzün, Bin azabın çarkında gerilmiş ağaran gün; Öpüşler, gözyaşları, vaitler ve hicranlar; O derin sükutların aydınlattığı anlar Bir sonsuz uçurumda uyanmış gibi birden Sazlar sustuktan sonra duyulan nağmelerden; Doldurur hiç durmadan uzattığı bu tası, Gül, ey bir âna sığmış ebediyet rüyası... AHMET HAMDİ TANPINAR |
GÜnlerİmİz
GÜNLERİMİZ
İçlenme, beyhudedir, maziyi sakın anma! O vefasız yavruya benzer ki günlerimiz. Kendini yuvasından bırakır ki akşama Benzeyen göle, sessiz... Ruhundaki susuzluk engin mesafelere Duyurmadan ne anne ne bir yuva hasreti, Narin kanatlarıyla uçar orman, dağ, dere Ve bir gün bir çukurda bulunur iskeleti... AHMET HAMDİ TANPINAR |
Hatirlama
HATIRLAMA
Sen akşamlar kadar büyülü, sıcak Rüyaların kadar sade, güzeldin, Başbaşa uzandık günlerce ıslak Çimenlerinde yaz bahçelerinin. Ömrün gecesinde sükun, aydınlık Boşanan bir seldi avuçlarından Bir masal meyvası gibi paylaştık Mehtabı kırılmış dal uçlarından... AHMET HAMDİ TANPINAR |
HerŞey yerlİ yerİnde
HERŞEY YERLİ YERİNDE
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan, Eşya aksetmiş gibi tılsımlı bir uykudan, Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak, Serpilen aydınlıkta dalların arasından Büyülenmiş bir ceylan gibi bakıyor zaman Sessizlik dokunuyor bir yerde yaprak yaprak… Biliyorum gölgede senin uyuduğunu Bir deniz mağarası kadar kuytu ve serin Hazların aleminde yumulmuş kirpiklerin Yüzünde bir tebessüm bu ağır öğle sonu. Belki rüyalarındır bu taze açmış güller, Bu yumuşak aydınlık dalların tepesinde, Bitmeyen aşk türküsü kumruların sesinde, Rüyası ömrümüzün çünkü eşyaya siner. Her şey yerli yerinde; bir dolap uzaklarda Azapta bir ruh gibi gıcırdıyor durmadan, Bir şeyler hatırlıyor belki maceramızdan Kuru güz yaprakları uçuşuyor rüzgarda... AHMET HAMDİ TANPINAR |
KariŞan saatler İÇİnde
KARIŞAN SAATLER İÇİNDE
Karışan saatler içinde hâtırana Bazı sabahlarla ikindiler yan yana, Değişik gülleri sanki tek bir baharın; Bâkir hülyasıyla beyaz ve ürkek yarın, O sükût bahçesi, ufkunda kuş yerine Hasret kanat çırpar düşünen ellerine... Hep aynı nağmede çılgın dolaşan yaylar, Bir yıldız kervanı gibi haftalar, aylar Hep aynı hayalin peşinde bu yolculuk, Hep gül yangını ve bahar sıtması ufuk... Tenha bir ucunda gecenin bir sır gibi Fısıldanan adın kardeş, dost ve sevgili, Durgun havuzların süsü ten rengi çiçek Bir mevsim cümbüşü içinde süzülerek Ömrün gecesinde ve kader rüzgârında Bir ürperme olur çıplak omuzlarında... AHMET HAMDİ TANPINAR |
KiŞ bahÇesİnden
KIŞ BAHÇESİNDEN
Ne güzeldi o kış bahçesinde Güllerin çok derinlerde çalışan uykusu Sana bir bahar hazırlamak için... Dallar, filizler, eski masal dilberleri gibi Hüzne ve hülyaya gömülmüş Doğmamış çocuklara Ninni söylüyorlardı sanki... Ana rahmi gibi sıcak ve yüklü idi hava İyi mayalanmış hamur gibi Gizli nabızlarla atıyordu toprak... AHMET HAMDİ TANPINAR |
Leyla
LEYLA
Bu akşam rüyamda Leyla'yı gördüm Derdini ağlarken yanan bir muma; İpek saçlarını elimle ördüm, Ve bir kemend gibi taktım boynuma Bu akşam rüyamda Leyla'yı gördüm. Leyla...Ela gözlü bir çöl ahusu Saçları bahtından daha siyahtır. Kurmuş diye sevda yolunda pusu Döktüğü gözyaşı, çektiği ahdır. Leyla...Ela gözlü bir çöl ahusu. Bir damla inciydi kirpiklerinde, Aşkın ızdırapla dolu rüyası Bir başka güzellik var kederinde Bir başka alem ki ruhunun yası Sessiz incileşir kirpiklerinde... AHMET HAMDİ TANPINAR |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 04:23. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.