|
Ahmet Tevfik Ozan Şiirleri
Erciyes
Kim öper eteğini, yeşil kırmızı sarı Çiçeklerle iz kalır pak yürekli Erciyes! Yıldızlara, doruğun; götürür mü yolları? Eğilmemiş başında, ak çelenkli Erciyes... Kaynak: Dağlar Ardı Şiirleri, s. 63 Ahmet Tevfik Ozan |
Gül Ararken
Gül Ararken
Bin kerre secde etse yeridir, garip başım; Seni taştan, topraktan çıkarıp gönderene. Belki, seni görmeden dağılır mezar taşım; Ve belki Rabbim verir, gülünü gül derene!. Ahmet Tevfik Ozan |
Sensiz Uyanmak
Sensiz Uyanmak
Uyanmak var ya, sensiz; yataklarda bir bilsen Sanki gökler, bir kurşun buharıyla omzumda... Ve ne tuhaf, gözlerim... gözlerime bir nehir Bağlansa dolmayacak bir boşluk var başımda Aynası gözlerimin, gönlündedir bilirim Ruhuna sinmiş derim, dudağımın izleri! Günahı hayal eder, utanır, irkilirim Kirletmek bize düşmez, derim, nur denizleri Bakma sen gönlüme, sitemi bitmez Ne hüznü eksilir, ne sana doyar Bilmez ki, kor ateş hülyalarının Yağmuru, bilinmez bir başka diyar... Açılır perdeler, bir gün ansızın Bir hülya bitmeden, bir hülya başlar Uyanmak var ya, sensiz; yataklarda bir bilsen... Ahmet Tevfik Ozan |
Şehir ve Şiir
Şehir ve Şiir
Aslında, çöle sinmiş bir ölüm kokusu var.. Kaynayan kumlarıyla İbrahim Dergâhı'nda Ve fakat öyle değil.. Öyle değil hakikat Şanlıurfa bir vaha!.. Rabbimin ihsanında Sarı, beyaz ve sıcak kesme taşlar belli ki Gönüllerden damlamış ve taş olmuş, muhabbet Denizinden bir eser... Öyle lâtif ve müşfik Bir anne kucağında, anne kokan bir sohbet... Ey Nebiler Otağı, efsunlu şehir; seni Ateşleri güllere tahvil eden Kudret'in Güller kokan aşkıyla zerre zerre seviyor Bağrıma basıyorum... Hasretle, serin serin!.. Su, yeşil ve kızıl gül en güzel şiirini Dergâh-ı İbrahim'de yazmış, belli; yıllardır... Ve gönüller okumuş, sessizce; ince ince Şiirin Sultanı'nı... Seneler, asırlardır... "Ne geçmemiş ki; âlemde, aşk gibi sessiz ve derin? Bir ölüm yağar üstüne; bir hayat, zerrelerin... Zerre der, lisanıyla: 'Lâ ilâhe illallâh' Ne garip: Ruhu donmuş, zerreden heykellerin!..." Aslında, çöle sinmiş bir ölüm kokusu var.. Kaynayan kumlarıyla İbrahim Dergâhı'nda Ve fakat öyle değil.. Öyle değil hakikat Şanlıurfa bir vaha!.. Rabbimin ihsanında... Kaynak: Ağustos 2003 / Türk Edebiyatı Ahmet Tevfik Ozan |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 09:00. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.