|
Ahmet Tufan Şentürk Şiirleri
Beni Dostlarım Öldürür
Dost düşman önümde yürür Bilmedim asıl dostu Dostların canıma kastı Beni dostlarım öldürür. Ağamsın kardaşımsın der Gülerek kalbime girer Sinsice için için yer Beni dostlarım öldürür Sevmek değil sanki tapar Uzattığım elim kopar Bir gün beni apar topar Mutlak dostlarım öldürür. Tufan bu derde yok ilaç Etme kimseyi başa taç Sana dostum diyenden kaç Seni dostların öldürür... Ahmet Tufan Şentürk |
Çocuklar ve Ben
Çocuklar ve Ben
Hiçbir çocuk bana baba demedi Ben hiç "baba" olmadım ki.. Baba diyen tatlı sesi Sokaklarda, komşularda duydum Sokaklarda, komşularda gördüm onları. Koşuyorlar, gülüyorlar, oynuyorlardı, Ana diyorlardı, baba diyorlardı Koşup sarılıyorlardı boyunlarına Analar, babalar çocuklarını Öpüyorlar, okşuyorlar, seviyorlardı; Hiçbir çocuk içtenlikle, sevecen Atılmadı, sarılmadı boynuma Benim hiç çocuğum olmadı ki... Sevgilerin en kutsalı çocuk sevgisi Seslerin en güzeli baba diyen ses Ben hep bu türkülü sesi dinlerim Ben hep baba diyen sesi duyarım Bir çocuk bana doğru koşsa uzaktan Onu, birden sımsıcak ruhumla kucaklarım.. Geceyarısı bir çocuk ağlasa uzaklarda, Anasından, babasından önce duyarım.. Günün haber saatlerinde, Radyoda, televizyonda Dergilerde, gazetelerde Yollarda, sokaklarda Öldürüldü, öldü derler Ah... yavrum derim... Oysa ne öleni bilirim, Ne öldüreni. Çaresiz alıp başımı giderim, Ağlayan analarla, babalarla beraber Uykuyu gözlerime haram ederim... Oysa hiç bir çocuk bana baba demedi, Ben hiç baba olmadım ki... Ahmet Tufan Şentürk |
Kerem'in Arpa Tarlası
Kerem'in Arpa Tarlası
Gökyüzünden bulutları kovdular Boşuna yağmur duası Ateş düştü canevine dünyanın Yandı dostlar, yandı, Kerem’in arpa tarlası... Yüreği titriyor toprağın, taşın Tedirgin gökte yıldızlar Çatlayacak gibi her kafatası Yandı dostlar, yandı, Kerem’in arpa tarlası... Kapandı sımsıkı pencere, kapı Sızmıyor ne hava, ne ışık, ne ses Artık birbirinden korkuyor herkes Bütün işlerimiz oldum olası Yandı dostlar, yandı, Kerem’in arpa tarlası... Körleşti duygular ağlamak niye Tanrı bile düşünmüyor kulları Kızgın bir çöldeyiz, ellerde asa Şeytanın elinde kaldı su tası Yandı dostlar, yandı, Kerem’in arpa tarlası... Başlar kurşun gibi, bakışlar ürkek Yenilen, içilen zehir, zemberek Bir çaba ki ölüm dirim çabası Yandı dostlar, yandı, Kerem’in arpa tarlası... Kısaldı bir uçtan bir uca dünya Artık olmaz, olmaz, her şey olur ya Hani nerde kaldı Mesih hülyası Yandı dostlar, yandı, Kerem’in arpa tarlası... Ahmet Tufan Şentürk |
Tahterevalli
Tahterevalli
Bir uçta doğu, Bir uçta batı. Bir uçta kağnı, Bir uçta füze. Bir uçta yumruk, Bir uçta atom. Sırtımız kavi, Yüreğimiz pek. Merihte balayı, Yerde diskotek. Devir füze devri yavrum, Yok ikisinin ortası, Yok orta halli, Tahterevalli, tahterevalli... Ahmet Tufan Şentürk |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 22:50. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.