Parmigianino Biyografisi - Parmigianino Hayatı - Parmigianino Kimdir - Parmigianino

[Gökkuşağı]

Parmigianino Biyografisi - Parmigianino Hayatı - Parmigianino Kimdir - Parmigianino Yaşamı

Parmigianino, Parmigiano olarak da bilinir, asıl adı Girolamo Francesco Maria Mazzola ya da Mazzuoli (D. 11 Ocak 1503, Parma, Milano Düklüğü - Ö. 24 Ağustos 1540, Casalmaggiore, Cremona), İtalyan ressam. Zarif ve gelişmiş bir maniyerizmin ilk yaratıcılarından olmuş, bu üslup yüksek Rönesans sonrası kuşağı derinden etkilemiştir.



"Kendi Portresi", Parmigianino'nun bir yağlıboya çalışması, 1524; Sanat Tarihi Müzesi, Viyana.

Birçok ressam yetiştirmiş bir aileden gelir. Genç yaşta üstün bir yetenek gösterdi. "Azize Caterina'nın Mistik Evliliği" (y. 1521) gibi ilk dönem resimlerinde de görüldüğü üzere, Parmigianino Correggio'dan çok etkilenmişti. Correggio Parma'daki S. Giovanni Evangelista Kilisesi'nin kubbe resimlerini yaptığı sırada Parmigianino da yan şapelleri bezenekle görevlendirilmişti (1522-23). Aynı dönemde yaptığı Fontanellato Şatosu freskleri de Correggio'nun etkilerini açıkça yansıtır.



"Azize Caterina'nın Mistik Evliliği" (y. 1521)

Parmigianino 1524'te Roma'ya gitti. Orada yaptığı "Aziz Hieronymus'un Hayali" (1527) adlı resmi Michelangelo'nun etkilerini yansıtmakla birlikte, genelde Raffaello'nun ideal güzellik kavramıyla doludur. İmparatorluk ordusunun Roma'yı alması üzerine Parmigianino bu resmi bitiremeden Bologna'ya gitti. "Madonna, Azize Margaret ve Başka Azizelerle Birlikte" adlı en önemli yapıtlarından birini orada gerçekleştirdi. 1531'de Parma'ya geri döndü ve yaşamının sonuna değin bu kentte kaldı. Son dönem yapıtları arasında "Uzun Boyunlu Madonna" (1534) ve Sta. Maria della Steccata Kilisesi'nin tonoz freskleri vardır.



"Uzun Boyunlu Madonna" (1534), Pitti Sarayı, Floransa

Parmigianino Venedik dışında çalışan en önemli 16. yüzyıl portre ressamlarından biriydi. "Gian Galeazzo Sanvitale" (1524) ve "Antea" (y. 1535-37) gibi en güzel portreleri bugün Napoli'deki Capodimonte Ulusal Müzesi Galerisi'ndedir. Parmigianino'nun üslubu, bütün inceliği ve teknik üstünlüğü ile maniyerizmin en parlak ve etkileyici ifadesiydi ve bir bakıma Raffaello'nun geç döneminin gelişmiş bir biçimi niteliğindeydi. Onun yapıtlarının en önemli özelliği mekansal kompozisyonun belirsizliği ve figürdeki biçim bozmalarıdır. İnce uzun figürleri doğal güzelliğin ötesinde zarif, ince ve duyumsal bir güzellik yansıtır. Bu özellikler Parmigianino'nun çizimlerinde de söz konusudur. Parmigianino aside yedirme baskıyı uygulayan ilk İtalyan ressamlardan biridir. Son derece rahat bir oyma tekniği geliştirmiş ve kendi çizimlerini bu yolla çoğaltmıştır.