|
Robert Frost Şiirleri - Şair Robert Frost Şiirleri
Robert Frost Şiirleri - Şair Robert Frost Şiirleri
Sevi Bir Sorun Bir garip çöktü kapıya akşam Senli benli konuştu taze gelinle Elinde yeşilli aklı bir deynek Dayanağı korunağı olacak Sordu dudaklarından çok gözleriyle "Bu gecelik sığınabilir miyim evinize?" Döndü ardına baktı Karanlık pencerenin dibinde Yürüdü sundurmaya çıktı gelin Gel dedi göğe bakalım birlikte Görelim nasıl başlıyor gece Gel yabancı ikimiz Yapraklar hışırdadı bahçede Mavi yaprakları ağaçların Güz bu doğru kış rüzgarı bu Yabancı anlayasın isterdim bunu Karanlık odasında taze gelin yalnız Eğildi ocağın ateşine Al güllerce ışıdı yüzü Yüreğinde bir yanma Görüverdi sanki içini Baktı ıraklara o eski yola Ah altın bir kutuda gümüş iğneyle Tutturulmuş olsaydı yüreği şimdi Düşündü gelincik az daha Bir dilim ekmek bir güzel çanta Acıdı Tanrı'nın fakirliğine Ya da şu zenginliğine Ne o ne de yabancı Bir çift söz edememişti sevileri üstüne Anlamak istiyordu ne olduğunu içindekinin Odasında hala taze gelin... Robert Frost |
Robert Frost Şiirleri - Şair Robert Frost Şiirleri
Robert Frost Şiirleri - Şair Robert Frost Şiirleri
Bir Dost Kişi Gecede Bir dost kişi gecede Uzakta bir tek ışık görünene değin Yağmurla bir yollara düşüyor yağmurla bir dönüyor Bu sokak sokakların en yaslısı Hızla geçiyor utancı bekçiden yana Gözleri gözlerine değsin istemiyor Durup dinliyor bir ayak sesi Bir mutlu yüz sokaklardan Çıkageliyor çığlık çığlığa bir yalnızlık Ayrılık değil çağrı değil Yalınkat yüceliğinde dünyamızın Gök karanlığında bir fosforlu saat salınıyor Ben vaktin eğrisi doğrusu yoktur derim Bir dost kişi varsa gecede benim. Robert Frost |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 19:07. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.