Varto Depreminde Bir Çocuk

Ogün bir rüya anlattı dedem
Evimizin arkasından geçen kara tren
Yolcuları tıkış tıkış
Dedem kardeşlerim...
Munise,Hurşit,Ali,Ayten
Anlatırken dedem
Sıtem etti babaannem
Beni unuttun mu sen
Öğlen uykusunda
Çiftesini doğrulturken ejderhaya babam
Hidetinden rüyanın
Kaçmıştı sarsıntıyla aniden
Bu bir zelzeleydi
Vartoyu vuran
Beşik gibi salandı Beşikkayam
Elimde ekmeğimle evden koşarken
Merdivenlere basmadan uçtum ben
Üstündeydim eski ev damının
Yıkılırken eski dam
Fırlatıldım geriye ben
Neredeyim ne oldu bana
Çok karanlıktı
Ne olduğunu anlayamadan
Bir feryat,feryatlar koptu karanlıktan
Felek götürememişti beni
Duruyordu elimde ekmeğim
Annemin feryatları bastırdı
Bütün feryatları
Enkaza doğru koşarken annem
Çılgınca saldırdı toprağa taşa
Anneciğim elmaağacının gölgesinde
Ağitlarda artık
Eğleniyorduk biz çocuklar
Devam eden artçılarla
Salandıkça sallansın istiyorduk
Ağıtlar yanı başımızda
İlk gece sarsıntılarla eğlenmiştik
Sabaha kadar
Taşınırken kabristana yolcular
Yoktu kara tren
Kağnı arabasındaydı yolcular
Kaç can taşındı söylemiyeyim
Ama dördü oyun arkadaşım
Bir mevsim aynı yerlerde
Oyunlar oynadım gölgelerle

Ümit Fatma Uçar