Dökülüş
Dökülüş
Baktıkça gözlerine derinden
Üstüme başıma güller dökülür.
Ve her şey kopar yerinden
Bir buluş bir gülüş ve unutuş ellerinden
Ellerinden beyazlıklar dökülür
Düşlerim ki, kuşatır gökyüzünü
Sonra yıldızlar dökülür
Geçerim arasından kimsesiz çocukların
Ağaçlardan ağıtlar dökülür
Akar saçlarımdan yalnızlığın ırmağı
Kalbime dökülür...
Alaeddin Özdenören
|