Tekil Mesaj gösterimi
Alt 06.12.11, 20:17   #1
Kullanıcı Profili
Gökkuşağı
Moderator
Avatar Yok
Tualim.NetGökkuşağı
Kullanıcı Bilgileri
Üyelik tarihi: Oct 2009
Yaş: 42
Üye No: 375
Mesajlar: 1.918
Konular: 1568
Bulunduğu yer: Ankara
Post Camille Claudel Biyografisi - Camille Claudel Hayatı - Camille Claudel Kimdir -Heykel

Camille Claudel Biyografisi - Camille Claudel Hayatı - Camille Claudel Kimdir - Heykeltıraş Camille Claudel

Camille Claudel (D. 8 Aralık 1864 – Ö. 19 Ekim 1943), Fransız heykeltraş. Fransız şair ve diplomat Paul Claudel'in ablası.



Camille Claudel, 1884

Camille Claudel Kuzey Fransa'da Aisne'de, Louise Athanaïse Cécile Cerveaux ile Louis Prosper'nin ikinci çocuğu olarak doğdu. Aile, Camille henüz bebekken Villeneuve-sur-Fere'e taşındı. Erkek kardeşi Paul 1868'de doğdu. Aile 1870'te Bar-le-Duc'e, 1876'da Nogent-sur-Seine'e ve 1879'da Wassy-sur-Blaise'e taşındı. Camille annesi ve kardeşleriyle birlikte 1881'de Paris'in Montparnasse bölgesine yerleşti.

Çocukluğunda taş ve çamur gibi malzemelerle ilgilenmeye başlayan Camille, Académie Colarossi'de heykeltraş Alfred Boucher ile çalışmaya başladı. (O dönemde Ecole des Beaux-Arts'ta (Paris Güzel Sanatlar Akademisi) (kadınların eğitim görmesi mümkündeğildi.) 1882'de Claudel, çoğu İngiliz olan ve aralarında Jessie Lipscomb'un da bulunduğu bir grup genç kadınla bir atölye kiraladı. 1883'te, bu gruba heykel eğitimi veren Auguste Rodin'le tanıştı.



Auguste Rodin, Portrait of Camille Claudel with a Bonnet, 1886

1884'te Rodin'in atölyesinde çalışmaya başladı ve onun ilham kaynağı, modeli, arkadaşı ve giderek sevgilisioldu ancak hiçbir zaman Rodin'le birlikte yaşamadı.

1903 yılının başlarında işlerini sergiledi. Claudel'in eserlerinin gelişimi büyük ölçüde Rodin'e bağlansa da, sanat yeteneğinin kişiselliğini vurgulayan sanat tarihçileri çoğunluktadır. Yazar ve sanat eleştirmeni Octave Mirbeau onun bir dâhi olduğunu söyler. İlk işlerinde Rodin'in etkisi görülür ancak özellikle ünlü heykeli Bronze Waltz (1893) bunun dışında değerlendirilir. 1905 yılından itibaren Claudel'de akıl hastalığı baş gösterdi. Heykellerinin birçoğunu kırdı, paranoya belirtileri göstermeye başladı. Rodin'i, fikirlerini çalmakla ve öldürmeyi planlamakla suçladı. O zamana kadar kendisini koruyan erkek kardeşinin evlenerekÇin'e dönmesinden sonra atölyesine kapandı. Kariyerini destekleyen ve maddi olarak da yardım eden babası 2 mart 1913'te öldüğünde Camille'in bundan haberi olmadı. 10 Mart'ta kardeşinin girişimiyle Neuilly-sur-Marne'daki Ville-Evrard akıl hastanesine yatırıldı.



Stele commemorative au cimetiere de Montfavet

Doktorları aileyi sağlığı konusunda sürekli bilgilendirse de annesi ilgilenmeyi kabul etmedi. 1 Haziran 1920'de Dr. Brunet anneye yazdığı mektupta Camille'in aile ile biraraya gelmesinin öneminden sözetti, ancak cevap alamadı. Paul Claudel ise birkaç yılda bir ziyarete geliyordu.

Camille Claudel, 30 yıl akıl hastanesinde kaldıktan sonra 19 Ekim 1943'te öldü ve Monfavet mezarlığına gömüldü.

Yaklaşık 90 adet heykelini, ezkizlerinive çizimlerini yoketmişti.

Henrik Ibsen, 1899'da yazdığı son eseri Biz Ölüler Uyanınca'da Rodin'in Claudel ile ilişkisinden sözetti.

1951'de, Paul Claudel Rodin Müzesi'nde bir sergi düzenledi. 1984'te Camille'in işlerinden oluşan geniş bir sergi açıldı.



Plaque commemorative, 19, quai de Bourbon a Paris

1980'li yıllarda birçok biyografisi yazıldı.

1988 yapımı Camille Claudel, sanat çevreleri dışında da tanınmasına yol açtı. Filmde Camille rolünü Isabelle Adjani, Rodin'i ise Gerard Depardieu oynadı. Film iki dalda Oscar ödülü kazandı.



Hotel de Jassaud sur l'İle Saint-Louis ou Camille Claudel habita et travailla avant son internement

Türkiye'de, Camille Claudel ilk defa, Tiyatro Nienor'un ilk oyunu olarak İzmir'de, 15 Ekim 2010 tarihinde İzmir Fransız Kültür Merkezi'nde sahnelenerek dünya prömiyeriniyaptı. Eda Erdem'in yazdığı, Ebru Atilla Sagay'ın oynadığı tek kişilik bu oyunun yönetmenliğini Kaan Basmacıoğlu, sahne tasarımını da Aykut Beysi yapmıştır.

"Bir avuç toprağı yoğurmayı bile bilmeyenler.
Duygusuz yavan insanlar.
Bu benim ruhum en kutsal varlığım...
Bunlar çalışma saatleri. Ruhumun yandığı saatler.
Siz yiyip içerken, dalga geçerken, oburca tıkınırken, ben heykelimle yalnızdım..
Ve yavaş yavaş akan benim hayatımdı..
Bu toprağın derinliklerine kanımı akıtıyordum..." ”
Camille Claudel
__________________


Gökkuşağı
Gökkuşağı isimli Üye şimdilik offline konumundadır   Alıntı ile Cevapla