İtalyan Rönesansının en büyük heykelcilerinden biri olan Lorenzo Ghiberti (doğum Lorenzo di Bartol), Floransa'da doğdu. Babası olduğu sanılan Bartolo di Michele'nin atölyesinde kuyumcu olarak yetişti. Ghiberti kendi yaşamöyküsünü kaleme alan ilk batılı sanatçıdır. Yaşamöy küsünün yanı sıra, heykelcilik tarihi ve kuramları üstüne de yazılar yazdı.

1401'de Floransa Vaftizhanesi'nin kapı kanatlarının yapılması için kumaş tüccarları loncasının açtığı yarışmaya katıldı. En genç yarışmacı olmasına karşın, birinci seçilerek ödüllendirildi. 21 yılda tamamlanan bu kapılar, Kutsal Kitap'tan çeşitli sahnelerin yer aldığı, kabartma tekniğiyle işlenmiş çok sayıda panodan oluşuyordu. Floransa'nın o dönemdeki en geniş ve en iyi atölyesinde çok sayıda ustanın yaptığı kapılar 1424'te yerine takıldı.

Ghiberti 1425'te vaftizhanenin doğu bölümündeki kapılar için yeni bir sipariş aldı ve bu kapılar 27 yılda tamamlandı. Kapıların tüm yüzeyi altınla kaplıydı. Bu kapılara işlediği figürlerde perspektifi gözeten Ghiberti, kendi deyimiyle "gerçek yaşamda olduğu gibi, yakında bulunan figürleri uzaktakilerden daha büyük" olarak canlandırdı. Kanat çerçevelerinin üstüne yerleştirdiği portre büstlerin arasına, kendisinin de iki portresini koydu. Rönesans döneminin en büyük sanatçılarından Michelangelo bu kapıları "cennetin kapılarına" benzetmiştir.

Ghiberti'nin en çok bilinen yapıtları arasında Aziz Matta, Aziz Stephanus ve Vaftizci Yahya'nın bronz heykelleri sayılabilir. Sanatçının dehası ince ayrıntılarda ve üç boyutluluk etkisi yaratmadaki ustalığında kendini gösterir.

The Gates of Paradise (Cennetin Kapıları)