03.04.10, 16:45
            
            
         
        
             
            #1  
            
         
    
 
    
Kullanıcı Profili  
   
   
   S.Moderators
   
  
   
    
  
Tualim.Net Renklerin Dansı    
Kullanıcı Bilgileri     
Üyelik tarihi: May 2009
    
                
                    
                                
                                    Üye No: 27
                                
Mesajlar: 3.656
Konular: 2075
    
         
   
 
  
 
    
    
    
        
        
            
            
                 
                Kaybolan Silah Skeci 
             
             
            
        
 
 
   
        
        
            
            Oyunlar   
Tiyatrolar  
Skeçler  
Kaybolan Silah Skeci  
Kaybolan Silah Oyunu  
Kaybolan Silah Tyatrosu  
 
 
Kaybolan Silah Skeci 
 
PAŞA: Firdevs Bacı! 
FİRDEVS BACI: Buyrun efendim. 
PAŞA: Herkese söyle, saat 10´da salonda hazır bulunsunlar! 
FİRDEVS BACI: Baş üstüne efendim. 
PAŞA: Unutma çok önemli! 
FİRDEVS BACI: Unutmam efendim. 
(Ev halkı gelir) 
PAŞA: Oturun, ayakta kalmayın. Şimdi beni iyi dinleyin. Hepimiz bir tabancam olduğunu bilirsiniz. Her zaman çekmecemde durur. 
EV HALKI: Biliyoruz Paşa Hazretleri! 
PAŞA: Bu sabah tütün tabakamı almak istediğimde tabancam yerinde yoktu. Ev boş kalmadığına göre ve hırsız giremeyeceğine göre mutlaka biriniz aldınız. 
EV HALKI: Estağfirullah paşa hazretleri! 
PAŞA: Susun! Bu evden ve sizden ben sorumluyum. Bir cahillik etmenizden korkuyorum. Ben sağ oldukça kimse kılınıza bile dokunamaz. Allah büyüktür. Bu günler de geçer. Karanlık gecelerin sabahı yakındır. 
EV HALKI: İnşallah paşa hazretleri! 
PAŞA: Zeynel Çavuş sen mi aldın? 
ZEYNEL ÇVŞ.: Paşam, eski bir asker olarak hemen belirteyim ki, eğer tabancayı ben almış olsaydım, hiç çekinmeden söylerdim. 
PAŞA: Ya sen Firdevs bacı, sakın sen almış olmayasın? 
FİRDEVS BACI: Niye alayım ki paşam? 
PAŞA: Hemen alınma öyle! Hani demez miydin “Bu düşman askerlerini bir kaşık suda boğasım geliyor. Bunların ne işi var vatanımızda?” diye? 
FİRDEVS BACI: Paşam, paşam, elbette öldüresim geliyor. Eğer iş bana kadar düşerse cephedeki nişanlımdan geri kalmam.Fakat yemin ederim ki ben almadım. 
PAŞA: Peki, peki sana inanıyorum. Sen işinin başına dönebilirsin.Bırak ağlamayı! Betül kızım, bak gelinimsin.Şehit kocanın hatırı için doğruyu söyle.Sen mi aldın tabancayı? 
BETÜL: Paşa Hazretleri, hani geçen akşam kapı çalınmıştı ya… 
PAŞA: Evet. 
BETÜL: Düşman subayları kapıya dayanmıştı ya… 
PAŞA: Eee… 
BETÜL: Konağı boşaltmamızı istemişlerdi hani… 
PAŞA: İyi ama daha sonra vaz geçmişlerdi. 
BETÜL: Biliyorum. Ama ben sokaklarımızı pis çizmeleriyle kirleten düşmanların evimize göz dikmeleri yüzünden üstlerine bütün kurşunları boşaltmayı düşünmüştüm. 
PAŞA: Ve bunun için aldm silahı öyle mi? 
BETÜL: Hayır Paşa hazretleri! Alacaktım ama yerinde yoktu.Benden önce birisi almış. 
PAŞA: Allah aşkına kim aldı öyleyse?Kızlarım, sadece siz kaldınız.Hadi getirin şu silahı! 
KIZLAR: Biz mi? 
PAŞA: Tabii ki siz.Başka kim kaldı?Hadi utanmayın, inanın affedeceğim. 
BÜYÜK KIZ: Fakat baba ben almadım. KÜÇÜK KIZ: Ben de! 
PAŞA: Tepemi attırmayın.Güzellikle getirin şunu çabuk! 
KIZLAR: Seni nasıl inandırabiliriz? 
PAŞA: Tabancayı getirmekle… 
KIZLAR: Ama biz almadık ki… 
PAŞA: Hanım, ne dersin sen bu işe? 
         
        
 
   
        
        
        
        
        
        
        
            
                __________________
                T U A L İ M.N ET