|
Yalnız Karanfil Sokağı
Yalnız Karanfil Sokağı
Rüzgârın rengi hazan Yalnızlığa değiyor Bıçak kesilmiş ufuk Kavrulmuş un kokuyor Çocuk gözümde ölüm Suya düşmüş yaralı kuş Düşe değiyor ellerim Umutsuzluğu okşuyor Kuşlar ki en kadim yerli Surlarında eski kentin Giderler bir eski kentten Bir eski kente giderler Güneşin rengi sevda Sesinde papatyalar Çalar yorgun bir zamanı Bulut katarı anılar Parkın sevdiğim yanı bu Ben gelince herkes gelir Dokunsa elime elin Bütün güvercinler uçar Yüreğin kar beyazı Titrer gibi güz yaprağı Kalabalık sokaklardan Yalnız karanfil sokağı... Aydın Hatipoğlu |
Yüzler
Yüzler
Yüzlerinizde izliyorum yaşamın yansımasını Acısı susulmuş rengi içe atılmış Yüzleriniz aynasıdır yüreğinizin Yanmış kavrulmuş yüzleriniz Kiminiz gün görmüş hep gün görmüş hep Şeftalibaharı tenli bakışları tafralı Kiminiz hin kiminiz cin kiminiz hiç bakışlı Çiçekbozuğu kiminiz şark çıbanlı urfalı Avurtları kemirilmiş duruşu hüzzam Sarı kara göz akları göz altları mor Yanakları pörsümüş örselenmiş saçları Limonküfü doyumsuzluk derin çizgilerinde Kimi candan dudağında gülüşü Kimi içten pazarlıklı hınzır sakallı kimi Kiminin çeyiz umutlarında allanmış yanakları Bir iz yaşanmışlıktan bir iz yaşanamamış Siz yüzünde yaşamın çeliği parıldayan Sıkılmış dişleri çene kemikleri sağlam Sen gözleri derin kuyular gibi duran Elmacık kemikleri solgun adam Benzi onur kırığı ufku deniz Ey su damlasındaki giz Yaşamın şehvetindeki yüz Ölürüm sizi yazmasam... Aydın Hatipoğlu |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 05:53. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 RC 2
Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.