| 
                 Aşık Şenlik Şiirleri 
 
            
            Bu Dünyanın Safasını Sürmeden
 Bu dünyanın safasını sürmeden
 Ne tuttun yakamı ay ihliyarlık
 Evvelki devranın düşer yadıma
 El götür yakamdan koy ihtiyarlık
 
 Alıp verir dizlerimin yelini
 Eğdin kametimi büktün belimi
 Yakın iken ırağ ettin yolumu
 Günlük yolum oldu ay ihtiyarlık
 
 Dayaksız adım atabilmenem
 Tüy döşek üstünde yatabilmenem
 Altı aylık çocuğa yetebilmenem
 Ettin sabilere tay ihtiyarlık
 
 Sultan idim dağ başında ben ezel
 İndi dökülenler gönlümden gazel
 Beni görüp güler idi her güzel
 Onu da ömrüme say ihtiyarlık
 
 Sulandı gözlerim zay oldu işler
 Ağız papuçladı döküldü dişler
 Ürkmez oldu benden yerdeki kuşlar
 Çekerim elinden huy ihtiyarlık
 
 Sefil Şenlik böyle bir hale geldi
 Aşk ucundan benzi sarardı soldu
 Evlad ü ıyalim terkimi kıldı
 Ahir günüm oldu zay ihtiyarlık...
 
 Aşık Şenlik
 |