| 
                 Veysel Çolak Şiirleri 
 
            
            Kanama
 Kumunu yitirmiş bir çölün hüznü
 Önemlidir bir düş'ün depreminden
 ölümün sevinci her silah sesi
 kalbimde çalkalanır bir deniz bunu bilmekten.
 
 Yüzünü yerinde kullanmıyor sevgilim
 dalgınlığını da,
 onda bir geyiğin dağlar kadar korkusu
 kanı görünüyor bir avcının dürbününden
 toplardamarında doğurgan bir acı
 inciniyor zamansız gökyüzünden.
 
 Sessizlikten öğrenmiş tutkuyu
 ayrılıkla şakalaşmaktan
 aşkı bir şarkıya uğramış durmuş
 taş sözcüğünü duyunca kırılan cam gibi paramparça
 bir bakıma göz ağrısı.
 Çam kokulu dudakları değince ağzıma
 kar diner, çiçek açar kasığındaki sudan.
 
 Onu durmadan anımsamak bir kanama mı?
 
 Nereme dokunsanız gül tadında bir sancı...
 
 Veysel Çolak
 |