İclal Aydın Şiirleri

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:17

İclal Aydın Şiirleri

Hastane Önünde İncir Ağacı

Çocukluğumun yokluk yıllarıydı
Her şey için uzun uzun beklediğimiz yıllar
Karanlıkta otururduk geceleri
Mum ışığında anlatırlardı
Acıklı hayat hikayelerini
İki elim yanaklarımda
Usul usul ağlardım yalnız kalmış gurbet gelinlerine
Çocuk kalbim dua ederdi
Türkülerle evimize gelen geçmişlerine
Annemin sesiyle dinlemiştim bunlardan birini:

Hastane önünde incir agacı, annem agacı
Doktor bulamadı bana ilacı, annem ilacı
Baş tabip geliyor zehirden acı, annem vay acı

Garip kaldım yüregime dert oldu, annem dert oldu
Ellerin vatanı bana yurt oldu, annem yurt oldu

İsmi neydi acaba hastane önündeki ağaca ağlayanın?
Fikriye mi, yoksa Kiraz mı, Hacer mi, Fidan mı?
Neydi çare bulunmaz hastalığı,
Neden kimse yoktu, neden kendi omuzladı,
Baş tabibin O'na fısıldadığı acıyı?
Yoktu bu sorularımın cevabı
Belli ki kendiyle bir başına kalmış
İnce ince yakmıştı bu ağıdı.

Mezarımı kazın bayıra düze, annem vay düze
Yönünü çevirin sıladan yüze, annem vay yüze
Benden selam söylen sevdiğinize, sevdiğinize

Başını koysun karalar bağlasın, annem bağlasın
Gurbet elde kaldım diye ağlasın, annem ağlasın

Çocukken bir tek ince hastalıktan ölünür sanırdım.
Dilini ve yönlerini bilmediğim bir ülkede
Metroların rüzgârında anladım
Hasretten de ölünebileceğini.
Ve gördüğüm her boş alana
Eksiksiz çizebileceğimi özlediğim her bir şeyi
Beni yabancı sayarken aslında bana yabancıların
Yüzlerinde tanıdım kendimle bir başıma kalmayı
Çocukken bir tek ince hastalıktan ölünür sanırdım.
Hasretten de ölünürmüş anladım...

İclal Aydın

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:18

İclal Aydın Şiirleri

Kar

Karlı bir akşamdı Ankara da
Son kez elele yürümüştük
Bitmesin istediğim yola kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık.
Yazarsın bana demiştin bende yazarım sana sık sık,
Ağlıyorum,
Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı
Elimi daha sıkı tuttun
Anlıyordum
Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim.
Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedim,
Kelebekleri kitap arasında kurutma,
Sık sık fotoğraf çektir yolla bana,
Kitaplarım sana emanet, incitme kimseyi, kin büyütme kalbinde beni bekle.
Yol bitti gidiyordun artık,
Gittin!
Sokakta gördüklerimi filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre,
Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye,
Kitaplarını okudum kelebeklere dokunmadım,
Öğrendiğim çicek adlarına yenilerini ekledim,
En çok fesleğeni, çoban heybesini, aksam sefasını sevdim.
Seni beklerken çok sey öğrendim,
Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam
Nasılsa bulacaktır seni diye her görüşümde aynı güçle seslendim;

Uçak babama selam söyle,

Beni kötü rüyalarımdan uyandıran, sevdiğim ilk adam bir bilsen!
Seni nasıl özledim.
Kar yağıyor şimdi otuz yaşım bitti.

Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri,
Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi;
Selamını aldım babacığım
Kin büyütmedim kalbimde,
Küçük kızının gözleri;
Hala senin çiceklerinde.
Uçak!
Babama selam söyle...

İclal Aydın

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:19

İclal Aydın Şiirleri

Masal

Daha uyanmamalıydık masallardan.
Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar?
Ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın?
Ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan?
Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan?
İyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler?
Daha uyanmamalıydık.
Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde.
Bir şey oldu, bir yerlerde.
Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne;
İnanmaz olduk masallara.
Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha.
Belki anlatılacak masalımız kalmadı,
Çabuk yordu hayat bizi.
Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu,
Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke,
Lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.
Nasıl özlüyoruz geçmişi.
Neden özler ki insan?
Hele birde mutsuz bir çocuksanız.
Çocuktuk çünkü.
İnanıyorduk.
Kö p rüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller Ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.
Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.
İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.
Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...

İclal Aydın

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:20

İclal Aydın Şiirleri

Ne Olacak Halim

Sen bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım.
Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar,
Biliyor musun? Bu ikimizin hikayesi,
Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın;
Bildiğim yerlerde misin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi,
Sevdiklerin özlemi sardı mı nicedir kalbini,
Pişman mısın başlamadıkların için, iç çekiyorsundur şimdi
Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyor musun hala,
Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim,
Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler.
En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin?
Şimdi düşlediklerimin neresindesin.
Dedim ya.
Bu ikimizin hikayesi.
Islandığımız bütün yağmurları, dudak kanatan kalpli sızı aşklarımızı,
Bizi buluşturan kaldırımları,
İşte bütün bunları bütün bunları yazıyorum.
Ben unutmadım diye
Hatırlıyor musun sonunu değiştirmediğimiz filmleri
Hayatın gerçeğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği
Bir ağızdan söylediğimiz en kahraman cenkliği,
Büyürken vazgeçtiklerimizi yada vazgeçirttirdikleri şeyleri,
Ne olacak halim.
Çabuk mu büyüdük dersin
Biliyorum.
Ne olacak halim.
Sen bu satırları okurken, ben nerde olacağım kim bilir.
Neleri bırakmış olacağım birde,
Ne aşkları
Ne başlangıçları
Ne ayrılıkları tıpkı senin gibi.
Biliyor musun.
Tek sorum var kendimle şimdi

Ahhh
Ne olacak şimdi halim...

İclal Aydın

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:21

İclal Aydın Şiirleri

Seni Seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde
Zamanın bir yerinde
Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri.

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu.
Saçlarını izliyordum uzaktan
Kulağının arkasına düşüşü ve burnun
Herkesten başkaydı işte.
Güldüğün zaman yukarıya bakardın.
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı.
Ne güzeldiler
Sen bilmiyordun.
Ben seni seviyordum.
Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler.
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu.
Geri dönüyordu çoğalarak.
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum her şeyi.
Her şeyi erteleyişim oluyordun.
Kalp ağrısı oluyordun.
Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk.
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor
Ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk.
Cesurduk!
Ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu
Ve kırmızıydı bütün karanfiller

Ben seni seviyordum.
Sen bilmiyordun.
Sevinçlerim oluyordun ara sıra.
Sen hiç bilmiyordun.

Sonra herhangi biri oldun.
Bütün sevinçlerim bittikten sonra.
Yağmurlar yağdı serin haziran akşamları.
Derken birgün uzaktan gördüm seni.
Saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak
İşte yine aynı
Kalbimi acıttın.
Her zamanki gibi.
Değiştik sanıyordum.
Ve sen yine bilmiyordun.

Şimdi bunları anlatsa sana birileri,
Kimbilir.
Yada boşver
Bilme en iyisi...

İclal Aydın

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:23

İclal Aydın Şiirleri

Uçak Babama Selam Söyle

Karlı bir akşamdı Ankara da
Son kez elele yürümüştük
Bitmesin istediğim yola kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık.
Yazarsın bana demiştin bende yazarım sana sık sık,
Ağlıyorum,
Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı
Elimi daha sıkı tuttun
Anlıyordum
Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim.
Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedim,
Kelebekleri kitap arasında kurutma,
Sık sık fotoğraf çektir yolla bana,
Kitaplarım sana emanet, incitme kimseyi, kin büyütme kalbinde beni bekle.
Yol bitti gidiyordun artık,
Gittin!
Sokakta gördüklerimi filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre,
Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye,
Kitaplarını okudum kelebeklere dokunmadım,
Öğrendiğim çicek adlarına yenilerini ekledim,
En çok fesleğeni, çoban heybesini, aksam sefasını sevdim.
Seni beklerken çok sey öğrendim,
Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam
Nasılsa bulacaktır seni diye her görüşümde aynı güçle seslendim;

Uçak babama selam söyle,

Beni kötü rüyalarımdan uyandıran, sevdiğim ilk adam bir bilsen!
Seni nasıl özledim.
Kar yağıyor şimdi otuz yaşım bitti.

Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri,
Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi;
Selamını aldım babacığım
Kin büyütmedim kalbimde,
Küçük kızının gözleri;
Hala senin çiceklerinde.
Uçak!
Babama selam söyle...

İclal Aydın

**Şiir Renk** · 09.10.11, 20:24

İclal Aydın Şiirleri

Yağmur

Ne zaman eskiyor sevgiler ödenen bedellerin acısı geçince mi?
Yağmur yağıyor mutfak camındayım.
Nasıl üşüdüğümü bilemezsin.
Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne.
Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama.
Şimdi telefon açsam sana sesini duynak da yetmiyor ki.
Hep aynı cumleler.
Babamlar nasıl?
İlacını aldın mı?
Nedenini bilmedigim bir aglamak var içimde.
Bir yerlere sıgdıramıyorum yüregimi.
Bazen dalıp giderdin mutfakta yemek yaparken
Tahta kaşıkla tencerenin başında öylece ne düşünürdün acaba?
Özlemek çok fena anne, anlamak seni daha da fena.
Omuzlarım agrıyarak uyanıyorum sabahları.
Benim kızımın omuzlarımı ovmasına daha çok var.
Gittikçe sana mı benziyorum ben?
Ya da 'annenin kaderi kıza' dedikleri dogru mu?
'Baban eskitir her şeyi kızım, 'demiştin bir kez.
Anlamamışım meger, eskiyormuş annecigim.
Omzunu ovacak kalmıyormuş meger aynı evin içinde.
Şimdi duysan bunları, ne üzülürsün mutsuz mu kızım diye,
Çoktan kendinden vazgeçmiş bir sesle.
Mutsuz degilim de anne,
Yagmura ve mutfagımda ki kedere çare bulamıyorum.
Evimi topluyor, toz alıyor, patlıcan kızartıyor, televizyon seyrediyor,
Akşam çalan kapıyı açıyorum.
Açtıgımı gören olmuyor.
Pişirdigim yeniyor da, güzel olmuş denmiyor.
Çay demleniyor demleniyor, demleniyor.
Kederim mutfagın her yerine yerleşiyor.
Ah nasıl eskiyor her şey anne, nasıl eskiyor.
Eskilerimi atmaya kıyamıyorum.
Seni çok özlüyorum.
Bana yasakladığın bahçeler sana da mı uzaktı hep?
Gidemeyişine ağladın mı sende?
Ne zaman eskiyor sevgiler ödenen bedellerin acısı geçince mi?
İşte böyle.
Kalbimde bir acı şarkılar seni söyler.

İclal Aydın

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı İclal Aydın Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 10
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 5538

09.10.11, 20:17	#1
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Hastane Önünde İncir Ağacı İclal Aydın Şiirleri Hastane Önünde İncir Ağacı Çocukluğumun yokluk yıllarıydı Her şey için uzun uzun beklediğimiz yıllar Karanlıkta otururduk geceleri Mum ışığında anlatırlardı Acıklı hayat hikayelerini İki elim yanaklarımda Usul usul ağlardım yalnız kalmış gurbet gelinlerine Çocuk kalbim dua ederdi Türkülerle evimize gelen geçmişlerine Annemin sesiyle dinlemiştim bunlardan birini: Hastane önünde incir agacı, annem agacı Doktor bulamadı bana ilacı, annem ilacı Baş tabip geliyor zehirden acı, annem vay acı Garip kaldım yüregime dert oldu, annem dert oldu Ellerin vatanı bana yurt oldu, annem yurt oldu İsmi neydi acaba hastane önündeki ağaca ağlayanın? Fikriye mi, yoksa Kiraz mı, Hacer mi, Fidan mı? Neydi çare bulunmaz hastalığı, Neden kimse yoktu, neden kendi omuzladı, Baş tabibin O'na fısıldadığı acıyı? Yoktu bu sorularımın cevabı Belli ki kendiyle bir başına kalmış İnce ince yakmıştı bu ağıdı. Mezarımı kazın bayıra düze, annem vay düze Yönünü çevirin sıladan yüze, annem vay yüze Benden selam söylen sevdiğinize, sevdiğinize Başını koysun karalar bağlasın, annem bağlasın Gurbet elde kaldım diye ağlasın, annem ağlasın Çocukken bir tek ince hastalıktan ölünür sanırdım. Dilini ve yönlerini bilmediğim bir ülkede Metroların rüzgârında anladım Hasretten de ölünebileceğini. Ve gördüğüm her boş alana Eksiksiz çizebileceğimi özlediğim her bir şeyi Beni yabancı sayarken aslında bana yabancıların Yüzlerinde tanıdım kendimle bir başıma kalmayı Çocukken bir tek ince hastalıktan ölünür sanırdım. Hasretten de ölünürmüş anladım... İclal Aydın __________________ Şiir Renk

09.10.11, 20:18	#2
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Kar İclal Aydın Şiirleri Kar Karlı bir akşamdı Ankara da Son kez elele yürümüştük Bitmesin istediğim yola kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık. Yazarsın bana demiştin bende yazarım sana sık sık, Ağlıyorum, Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı Elimi daha sıkı tuttun Anlıyordum Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim. Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedim, Kelebekleri kitap arasında kurutma, Sık sık fotoğraf çektir yolla bana, Kitaplarım sana emanet, incitme kimseyi, kin büyütme kalbinde beni bekle. Yol bitti gidiyordun artık, Gittin! Sokakta gördüklerimi filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre, Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye, Kitaplarını okudum kelebeklere dokunmadım, Öğrendiğim çicek adlarına yenilerini ekledim, En çok fesleğeni, çoban heybesini, aksam sefasını sevdim. Seni beklerken çok sey öğrendim, Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam Nasılsa bulacaktır seni diye her görüşümde aynı güçle seslendim; Uçak babama selam söyle, Beni kötü rüyalarımdan uyandıran, sevdiğim ilk adam bir bilsen! Seni nasıl özledim. Kar yağıyor şimdi otuz yaşım bitti. Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri, Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi; Selamını aldım babacığım Kin büyütmedim kalbimde, Küçük kızının gözleri; Hala senin çiceklerinde. Uçak! Babama selam söyle... İclal Aydın __________________ Şiir Renk

09.10.11, 20:19	#3
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Masal İclal Aydın Şiirleri Masal Daha uyanmamalıydık masallardan. Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? Ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın? Ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan? Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan? İyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler? Daha uyanmamalıydık. Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde. Bir şey oldu, bir yerlerde. Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne; İnanmaz olduk masallara. Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha. Belki anlatılacak masalımız kalmadı, Çabuk yordu hayat bizi. Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, Lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası. Nasıl özlüyoruz geçmişi. Neden özler ki insan? Hele birde mutsuz bir çocuksanız. Çocuktuk çünkü. İnanıyorduk. Kö p rüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller Ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık. Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat. İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk. Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak... İclal Aydın __________________ Şiir Renk

09.10.11, 20:20	#4
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Ne Olacak Halim İclal Aydın Şiirleri Ne Olacak Halim Sen bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım. Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar, Biliyor musun? Bu ikimizin hikayesi, Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın; Bildiğim yerlerde misin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi, Sevdiklerin özlemi sardı mı nicedir kalbini, Pişman mısın başlamadıkların için, iç çekiyorsundur şimdi Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyor musun hala, Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim, Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler. En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin? Şimdi düşlediklerimin neresindesin. Dedim ya. Bu ikimizin hikayesi. Islandığımız bütün yağmurları, dudak kanatan kalpli sızı aşklarımızı, Bizi buluşturan kaldırımları, İşte bütün bunları bütün bunları yazıyorum. Ben unutmadım diye Hatırlıyor musun sonunu değiştirmediğimiz filmleri Hayatın gerçeğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği Bir ağızdan söylediğimiz en kahraman cenkliği, Büyürken vazgeçtiklerimizi yada vazgeçirttirdikleri şeyleri, Ne olacak halim. Çabuk mu büyüdük dersin Biliyorum. Ne olacak halim. Sen bu satırları okurken, ben nerde olacağım kim bilir. Neleri bırakmış olacağım birde, Ne aşkları Ne başlangıçları Ne ayrılıkları tıpkı senin gibi. Biliyor musun. Tek sorum var kendimle şimdi Ahhh Ne olacak şimdi halim... İclal Aydın __________________ Şiir Renk

09.10.11, 20:21	#5
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Seni Seviyordum İclal Aydın Şiirleri Seni Seviyordum Sana uzak kentlerden birinde Zamanın bir yerinde Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri. Seni seviyordum ve senin haberin yoktu. Saçlarını izliyordum uzaktan Kulağının arkasına düşüşü ve burnun Herkesten başkaydı işte. Güldüğün zaman yukarıya bakardın. Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı. Ne güzeldiler Sen bilmiyordun. Ben seni seviyordum. Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler. Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu. Geri dönüyordu çoğalarak. Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum her şeyi. Her şeyi erteleyişim oluyordun. Kalp ağrısı oluyordun. Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun. Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk. Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor Ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk. Cesurduk! Ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu Ve kırmızıydı bütün karanfiller Ben seni seviyordum. Sen bilmiyordun. Sevinçlerim oluyordun ara sıra. Sen hiç bilmiyordun. Sonra herhangi biri oldun. Bütün sevinçlerim bittikten sonra. Yağmurlar yağdı serin haziran akşamları. Derken birgün uzaktan gördüm seni. Saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak İşte yine aynı Kalbimi acıttın. Her zamanki gibi. Değiştik sanıyordum. Ve sen yine bilmiyordun. Şimdi bunları anlatsa sana birileri, Kimbilir. Yada boşver Bilme en iyisi... İclal Aydın __________________ Şiir Renk

09.10.11, 20:23	#6
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Uçak Babama Selam Söyle İclal Aydın Şiirleri Uçak Babama Selam Söyle Karlı bir akşamdı Ankara da Son kez elele yürümüştük Bitmesin istediğim yola kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık. Yazarsın bana demiştin bende yazarım sana sık sık, Ağlıyorum, Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı Elimi daha sıkı tuttun Anlıyordum Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim. Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedim, Kelebekleri kitap arasında kurutma, Sık sık fotoğraf çektir yolla bana, Kitaplarım sana emanet, incitme kimseyi, kin büyütme kalbinde beni bekle. Yol bitti gidiyordun artık, Gittin! Sokakta gördüklerimi filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre, Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye, Kitaplarını okudum kelebeklere dokunmadım, Öğrendiğim çicek adlarına yenilerini ekledim, En çok fesleğeni, çoban heybesini, aksam sefasını sevdim. Seni beklerken çok sey öğrendim, Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam Nasılsa bulacaktır seni diye her görüşümde aynı güçle seslendim; Uçak babama selam söyle, Beni kötü rüyalarımdan uyandıran, sevdiğim ilk adam bir bilsen! Seni nasıl özledim. Kar yağıyor şimdi otuz yaşım bitti. Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri, Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi; Selamını aldım babacığım Kin büyütmedim kalbimde, Küçük kızının gözleri; Hala senin çiceklerinde. Uçak! Babama selam söyle... İclal Aydın __________________ Şiir Renk

09.10.11, 20:24	#7
Kullanıcı Profili Şiir Renk Moderator Tualim.NetŞiir Renk Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Sep 2009 Üye No: 218 Mesajlar: 989 Konular: 86	İclal Aydın Şiirleri - Yağmur İclal Aydın Şiirleri Yağmur Ne zaman eskiyor sevgiler ödenen bedellerin acısı geçince mi? Yağmur yağıyor mutfak camındayım. Nasıl üşüdüğümü bilemezsin. Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne. Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama. Şimdi telefon açsam sana sesini duynak da yetmiyor ki. Hep aynı cumleler. Babamlar nasıl? İlacını aldın mı? Nedenini bilmedigim bir aglamak var içimde. Bir yerlere sıgdıramıyorum yüregimi. Bazen dalıp giderdin mutfakta yemek yaparken Tahta kaşıkla tencerenin başında öylece ne düşünürdün acaba? Özlemek çok fena anne, anlamak seni daha da fena. Omuzlarım agrıyarak uyanıyorum sabahları. Benim kızımın omuzlarımı ovmasına daha çok var. Gittikçe sana mı benziyorum ben? Ya da 'annenin kaderi kıza' dedikleri dogru mu? 'Baban eskitir her şeyi kızım, 'demiştin bir kez. Anlamamışım meger, eskiyormuş annecigim. Omzunu ovacak kalmıyormuş meger aynı evin içinde. Şimdi duysan bunları, ne üzülürsün mutsuz mu kızım diye, Çoktan kendinden vazgeçmiş bir sesle. Mutsuz degilim de anne, Yagmura ve mutfagımda ki kedere çare bulamıyorum. Evimi topluyor, toz alıyor, patlıcan kızartıyor, televizyon seyrediyor, Akşam çalan kapıyı açıyorum. Açtıgımı gören olmuyor. Pişirdigim yeniyor da, güzel olmuş denmiyor. Çay demleniyor demleniyor, demleniyor. Kederim mutfagın her yerine yerleşiyor. Ah nasıl eskiyor her şey anne, nasıl eskiyor. Eskilerimi atmaya kıyamıyorum. Seni çok özlüyorum. Bana yasakladığın bahçeler sana da mı uzaktı hep? Gidemeyişine ağladın mı sende? Ne zaman eskiyor sevgiler ödenen bedellerin acısı geçince mi? İşte böyle. Kalbimde bir acı şarkılar seni söyler. İclal Aydın __________________ Şiir Renk

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	Son Mesaj
Aydın Şehrinin Adı - Aydın Şehrinin Mitolojik Hikayesi - Mitolojide Aydın Şehri	Gökkuşağı	Mitoloji / Mitoloji Tarihi / Mitolojik Kahramanlar ve Karakterler	0	15.12.12 00:31
Aydın Hatipoğlu Şiirleri	Renklerin Dansı	Türk Şairlerin Şiirleri	41	21.07.12 19:04
Ramiz Aydın Resimleri - Ramiz Aydın Eserleri - Ramiz Aydın Tabloları - Ramiz Aydın	Renklerin Dansı	Türk Ressamların Eserleri	0	21.03.12 13:17
Aydın Devlet Güzel Sanatlar Galerisi Telefon ve Adresi Aydın - Aydın Devlet Güzel	7 Renk	Sanat Galerileri	0	15.01.12 18:38
Aydın Kanza Parkı Sanat Galerisi Telefon ve Adresi Antalya - Antalya Aydın Kanza Park	7 Renk	Sanat Galerileri	0	14.01.12 03:01